Zasady oceniania z języka polskiego w klasach Liceum Ogólnokształcącego (4-letniego) i Technikum (5-letniego) w Zespole Szkół im. M. Skłodowskiej – Curie w Działoszynie od roku szkolnego 2019/2020 (opracowane zostały na podstawie Programu nauczania języka polskiego w liceum ogólnokształcącym i technikum od roku szkolnego 2019/2020. List w szkole podstawowej. Kompozycja, czyli czego nie może zabraknąć w liście I. Data i nazwa miejscowości, z której wysłało się list (w prawym górnym rogu) II Wstęp Najpierw formuła powitalna. Musi być grzeczna i odpowiednia dla adresata. Raczej nie pisz do nauczycielki ze szkoły Cześć, Marysia!, bo długo będziesz musiał Na egzaminie ósmoklasisty uczniowie mieli 120 minut, by zmierzyć się z zadaniami z języka polskiego. Choć Centralna Komisja Egzaminacyjna pokaże arkusze dopiero o godz. 13 od uczniów i PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z JĘZYKA POLSKIEGO JĘZYK POLSKI KLASY 4 – 6 SZKOŁY PODSTAWOWEJ I. Cele Przedmiotowego Systemu Oceniania Ocenianie przedmiotowe ma na celu: poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych z języka polskiego i postępach w tym zakresie motywowanie ucznia do dalszej pracy w Zespole Szkół Ponadpodstawowych im. A. Mickiewicza w Lubaniu 1. Na zajęciach języka polskiego ocenie podlegają różne formy aktywności ucznia: wypowiedzi ustne, w tym wypowiedzi typu maturalnego, pisemne prace klasowe (wypracowania, sprawdziany, testy), kartkówki, testy rozumienia czytanego tekstu, praca w grupie, praca indywidualna uczniów szkół polonijnych w USA podczas warsztatów przygotowujących do egzaminu certyfikatowego z języka polskiego jako obcego3. Przedstawiane uchybienia pochodzą z 54 prac pisemnych (łącznie ich korpus liczy około 12000 słów), których tematy zostały zaczerpnięte z certyfikatowych testów przykładowych na poziom B1 i B2. Zestawienie Praca magisterska na temat Błędy językowe w pracach pisemnych uczniów gimnazjum w XYZ. Temat, spis treści, plan pracy. Projekt "Równe szanse-lepsze jutro" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
d) okolicznik przydawka, dopełnienie, okolicznik
Te­mat 1: Wybór postawy życiowej a skuteczność w realizacji celu. W pra­cy od­wo­łaj się do: wy­bra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej – utwo­ru epic­kie­go albo dra­ma­tycz­ne­go, in­ne­go utwo­ru li­te­rac­kie­go – może to być rów­nież utwór po­etyc­ki oraz wy­bra­nych kon­tek­stów. Te­mat 2: Marzenia o lepszym świecie a zderzenie z rzeczywistością. CELE ZAJĘĆ: Korygowanie, kompensowanie i usprawnianie uczniów mających braki. w wiadomościach i umiejętnościach z języka polskiego przewidzianych programem. Rozwijanie umiejętności umożliwiających uczniom podjęcie dalszej nauki w szkołach zawodowych. Stymulowanie rozwoju wszystkich procesów poznawczych (spostrzegania, myślenia VAq7x. Čeština CZESKI CIESZYN / Uczniowie ostatnich klas Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czeskim Cieszynie rozpoczęli dziś matury. 76 osób pisało egzamin pisemny z języka polskiego. Poprzedzone porannym testowaniem na wirusa covid-19, w reżimie sanitarnym, w maseczkach, w mniejszych, rozdzielonych na więcej klas grupach. Ale jednak w szkole, nie online, choć w takiej formie przybiega nauka już drugi rok. Czy w tej sytuacji stres jest większy? Mniejszy? Czy w ogóle jest się czym przejmować? – Trudno powiedzieć. Niby jesteśmy przygotowani, ale… – wahał się Jakub. Nauka zdalna jemu akurat wcale nie przeszkadzała, wręcz przeciwnie. – Ale zdaję sobie sprawę, że nie każdy tak ma. Niektórzy uważają, że forma zdalna jest gorsza, ponieważ jest gorsza komunikacja z nauczycielem, niż w wypadku, kiedy chodzą normalnie do szkoły – mówił. Matura to jednak matura, więc… – Stres jest. Boimy się, jakie otrzymamy tematy – mówiła rano, przed samym egzaminem Magda, która jednak uważa, że zdecydowanie lepiej byłoby, gdyby zajęcia poprzedzające egzamin dojrzałości odbywały się normalnie. – Chodząc do szkoły, częściej robiliśmy jakieś zadania niż w czasie nauki zdalnej. Zdalnie więcej literatury, a w szkole więcej języka – wyjaśniała, obawiając się, że za mało było praktycznych ćwiczeń. – Zobaczymy – podsumowała, zasiadając w ławce. Do wyboru były 4 tematy Do matury podeszło 76 osób. Najwięcej, bo 42 z nich postanowiły rozpracować zagadnienie: Sztuka życia polega na cieszeniu się z prostych spraw. Jakie jest twoje zdanie na ten temat? Jako że mamy rok Stanisława Lema pojawił się także – co było do przewidzenia – temat oparty na kanwie cytatu z twórczości tego wybitnego pisarza: „Bo wczorajsza niezwykłość staje się dzisiejszym banałem, a dzisiejsza skrajność – jutrzejszą normą.” S. Lem. Zastanów się, w jakim kierunku podąży świat w najbliższej przyszłości. Wybrało go 18 maturzystów. Na trzeciej pozycji w rankingu popularności wśród zdających dziś egzamin dojrzałości znalazł się temat oparty na cytacie z wiersza „Przesłanie Pana Cogito” Zbigniewa Herberta. Brzmiał on: „Kochaj źródło zaranne, ptaka o nieznanym imieniu, dąb zimowy…” Rozważanie na temat stosunku człowieka do wszystkiego, czego sam nie stworzył. Zaledwie jedna osoba zdecydowała się na próbę rozwinięcia tezy: „Jest w książkach coś szczelniej niż książka zamknięte…“ Na podstawie przeczytanych książek odpowiedz na pytanie: Co w książkach jest szczelniej zamknięte? (indi) Tagi: Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego, matura, matura z języka polskiego Čeština Komentarze WymaganiaPodstawa programowa dzieli wymagania na szczegółowe i ogólne. Wymagania szczegółowe odwołują się do ściśle określonych wiadomości i konkretnych umiejętności. Wymagania ogólne w sposób syntetyczny przedstawiają nadrzędne cele kształcenia i informują, jak rozumieć podporządkowane im wymagania szczegółowe. Sposób spełniania wymagań szczegółowych jest wartościowy tylko wtedy, gdy przybliża osiągnięcie celów zawartych w wymaganiach ogólnych. FormaZadania z języka polskiego mogą mieć formę zamkniętą i otwartą. Wśród zadań zamkniętych znajdą się zadania wyboru wielokrotnego, prawda - fałsz, na dobieranie, a wśród zadań otwartych - zadania z luką, zadania krótkiej i rozszerzonej odpowiedzi. OdnośnikiZadania będą odnosić się do różnych tekstów kultury: • literackich (epickich i lirycznych) • nieliterackich (publicystycznych i popularnonaukowych) • ikonicznych. Teksty w zestawie zadań mogą dotyczyć zagadnień związanych z historią lub szeroko rozumianą przyrodą. Wśród zadań otwartych z języka polskiego znajduje się dłuższa wypowiedź pisemna w formie opowiadania z dialogiem, kartki z pamiętnika, wpisu w dzienniku, listu oficjalnego, sprawozdania lub opisu postaci, przedmiotu czy krajobrazu. Może też być sprawdzane opanowanie umiejętności tworzenia przez szóstoklasistę form użytkowych takich jak: ogłoszenie, zaproszenie i notatka. Kryteria ocenianiaDłuższa wypowiedź pisemna jest oceniana według następujących kryteriów: • treść - od 0 do 3 pkt • styl - od 0 do 1 pkt • język - od 0 do 1 pkt • ortografia - od 0 do 1 pkt • interpunkcja - od 0 do 1 pkt. Skala oceniania treści zależy od formy wypowiedzi, natomiast skale oceniania walorów językowych wypowiedzi, tj. stylu, języka, ortografii i interpunkcji, są wspólne dla wszystkich form. Aby ocenić wypowiedź ucznia, egzaminator patrzy na pracę jako całość i - w zależności od stopnia realizacji polecenia - przyznaje jej odpowiednią liczbę punktów. Poniżej podano przykładowe skale oceniania treści dla sześciu różnych form wypowiedzi pisemnej. Opisy w poniższych tabelach będą doprecyzowywane w odniesieniu do konkretnych tematów w każdej sesji z dialogiem3 pktUczeń: konsekwentnie tworzy świat przedstawiony z różnorodnych elementów, uplastycznia je; układa wydarzenia w logicznym porządku, zachowując ciąg przyczynowo-skutkowy; konsekwentnie posługuje się wybraną formą narracji; dynamizuje akcję; wprowadza dialog; urozmaica wypowiedź. 2 pkt Uczeń: tworzy świat przedstawiony, ale niekonsekwentnie; LUB nie uplastycznia go; LUB nie układa wydarzeń w logicznym porządku; LUB niekonsekwentnie posługuje się wybraną formą narracji; LUB nie dynamizuje akcji; wprowadza dialog. 1 pkt Uczeń: tworzy świat przedstawiony, ale informacje o jego elementach są ogólnikowe; niekonsekwentnie stosuje wybraną formę narracji; tworzy tekst w większości uporządkowany. 0 pkt Uczeń pisze pracę na inny temat lub w innej formie. Kartka z pamiętnika3 pkt Uczeń: z własnej perspektywy przedstawia np. wydarzenie, sytuację; prezentuje opinie, przemyślenia, refleksje; konsekwentnie stosuje narrację pierwszoosobową; stosuje czas przeszły; tworzy tekst logicznie uporządkowany; tworzy wypowiedź rozwiniętą, bogatą treściowo. 2 pkt Uczeń: z własnej perspektywy przedstawia np. wydarzenie, sytuację; prezentuje opinie, przemyślenia, refleksje; niekonsekwentnie stosuje narrację pierwszoosobową; LUB nie stosuje czasu przeszłego; LUB nie tworzy tekstu logicznie uporządkowanego; LUB nie tworzy wypowiedzi rozwiniętej, bogatej treściowo. 1 pkt Uczeń: z własnej perspektywy przedstawia np. wydarzenie, sytuację; prezentuje opinie, przemyślenia, refleksje, ale informacje są ogólnikowe; niekonsekwentnie stosuje narrację pierwszoosobową; nie zachowuje dystansu czasowego. 0 pkt Uczeń pisze pracę na inny temat lub w innej formie. Wpis w dzienniku Skale oceniania elementów jakości języka, wspólne dla wszystkich form wypowiedzi. Jeżeli praca zajmie mniej niż połowę wyznaczonego miejsca, będzie oceniana tylko w kryterium Treść. Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 22 czerwca 2016 roku. DLA UCZNIÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU LEKKIM III ETAP NAUCZANIA „Skoro dziecko z niepełnosprawnością nie uczy się w taki sposób, w jaki ty je uczysz, to czy nie możesz uczyć go w taki sposób, w jaki ono się uczy?” Dr Harry T. Chasty CELE ZAJĘĆ: Korygowanie, kompensowanie i usprawnianie uczniów mających braki. w wiadomościach i umiejętnościach z języka polskiego przewidzianych programem. Rozwijanie umiejętności umożliwiających uczniom podjęcie dalszej nauki w szkołach zawodowych. Stymulowanie rozwoju wszystkich procesów poznawczych (spostrzegania, myślenia, pamięci, uwagi). Kształtowanie procesów: analizy i syntezy wzrokowo – słuchowej, koordynacji słuchowo – wzrokowo – ruchowej oraz orientacji przestrzennej. Wzbogacenie zasobu wiadomości ogólnych oraz biernego i czynnego słownictwa ucznia. Kształtowanie umiejętności poprawnego, jasnego i ścisłego wypowiadania się w mowie i piśmie, słuchania i opracowania tematów. Kształtowanie umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji Internetu, instrukcji, encyklopedii, słowników. Kształtowanie umiejętności wykorzystywania zdobytej wiedzy w praktyce podczas pisania pism użytkowych. Rozbudzanie wiary we własne siły oraz motywowanie do podejmowania wysiłku intelektualnego. PLANOWANIE I REALIZACJA ZAJĘĆ: Podstawą planowania jest diagnoza wstępna, która określa przejawy i przyczyny trudności szkolnych dziecka. Stosowanie ćwiczeń korekcyjnych zaburzonych funkcji w koordynacji z bardziej sprawnymi. Dobieranie metod, form pracy i środków do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka. Wyrównywanie określonej trudności powinno trwać do momentu całkowitego jej opanowania. ZASADY PROWADZENIA ZAJĘĆ: Indywidualizacja środków i metod oddziaływania korekcyjnego. Powolne stopniowanie trudności uwzględniające złożoność czynności i możliwości percepcyjne dzieci. Korekcja zaburzeń, ćwiczenia przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności. Zasada kompensacji zaburzeń- działać na tę sferę ucznia, która funkcjonuje najlepiej jednocześnie ćwiczyć pozo­stałe, które wymagają wzmocnienia Wielopoziomowe kształcenie w zależności od możliwości intelektualnych dziecka. Różnicowanie treści programowych i wymaganych umiejętności. Dopasowanie ćwiczeń do zainteresowań dzieci, rodzaju i zakresu ich doświadczeń życiowych. Wzmacnianie w uczniu wiary we własne siły i możliwości poprzez ujawnianie i podkreślanie pozytywnych stron działalności ucznia Motywowanie dzieci do wykonywania ćwiczeń poprzez stosowanie wzmocnień/pochwały i różnorodnych form ćwiczeń Zasada ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego (współpraca z innymi nauczycielami) METODY I FORMY PRACY: Słowne Aktywizujące Problemowe Praktycznego działania Gry i zabawy dydaktyczne. Poglądowe Mnemotechniki np. Łańcuchowa Metoda Skojarzeniowa Programy komputerowe Praca zbiorowa, grupowa, indywidualna. ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE ZAJĘĆ: I Ćwiczenia korekcyjne – kompensacyjne. Ćwiczenia usprawniające analizę i syntezę wzrokową koordynacje wzrokowo – ruchową i orientację przestrzenną: Porządkowanie zadań. Rozsypanki wyrazowe. Uzupełnianie luk w tekście literami, sylabami, wyrazami. Uzupełnianie w tekście znaków interpunkcyjnych. Wyszukiwanie w ciągach słownych określonych nazw. Rozwiązywanie rebusów, krzyżówek i zagadek. Gry edukacyjne np. Bingo ortograficzne. Ćwiczenia percepcji słuchowej oraz koordynacji słuchowo – wzrokowo – ruchowej. Analiza ciągów wyrazowych- oddzielanie wyrazów, pisanie wyrażeń. Segregowanie wyrazów wg. liczb, sylab. Słuchowa analiza i synteza wyrazów. Analiza zdań na wyrazy, sylaby. Układanie zadań z podanymi wyrazami. Układanie zdań o określonej ilości wyrazów. Rozwijanie zadań i porównywanie liczby wyrazów w zadaniach. Pisanie ze słuchu. Tworzenie rymów Rozwijanie pamięci, koncentracji uwagi oraz myślenia przyczynowo – skutkowego Pokazanie dziecku strategii mnemotechnicznych ułatwiających zapamiętywanie. Powtarzanie ciągów zdań np. w formie wierszy Szukanie w tekstach rymów, części mowy itp. Rozwiązywanie zagadek, wymyślanie zakończenia dla konkretnej historyjki. Omawianie tekstów. Ocena zachowań bohaterów oraz ich skutków. Formułowanie własnych sądów, opinii. Uzupełnianie wypowiedzi innych… Scenki dramatyczne na zadany temat. II Kształcenie językowe. Mówienie i słuchanie: Rozmowy swobodne i kierowane, samodzielne wypowiedzi uczniów, porządkowanie ich i uzupełnianie. Bogacenie czynnego słownictwa ucznia w związku z tematyką i potrzebami językowymi ucznia. Nazywanie rzeczy, czynności, cech, przedmiotów i osób. Grupowanie wyrazów pokrewnych i bliskoznacznych. Gromadzenie wyrazów wokół określonego tematu, wyrażeń opisujących stan emocjonalny, stosunki czasowe i przestrzenne. Słuchanie ze zrozumieniem. Doskonalenie opowiadania ustnego i innych form wypowiedzi. Używanie form grzecznościowych. Doskonalenie umiejętności układania planów, opisów, dialogów, sprawozdań. Wyjaśnianie nieznanych terminów przy użyciu słownika języka polskiego. Czytanie i opracowywanie tekstów: Poprawne, wyraziste i płynne czytanie z uwzględnieniem znaków przestankowych. Ciche i głośne czytanie ze zrozumieniem Czytanie z podziałem na role. Wspólne opracowywanie tekstów: Omawianie problematyki przeczytanych utworów (opis postaci, czas i miejsce wydarzeń, plan wydarzeń odtwarzanie fabuły, sensu przyczynowo skutkowego w tek­ście, analiza i interpretacja wyszukiwanie informacji, określanie cech charakterystycznych gatunku literackiego, faktu i opinii, środki stylistyczne itp.). Formułowanie pytań i odpowiedzi. Korzystanie z różnych źródeł informacji Odczytywanie instrukcji, rozkładów jazdy, przepisów… Pisanie. Pisanie ze słuchu i pamięci Przepisywanie ciekawych, krótkich tekstów dyktand, poprawianie błędów. Wspólne i samodzielne redagowanie różnych dłuższych form wypowiedzi pisemnych np. opowiadanie, opis, charakterystyka, rozprawka, plan opowiadania (uczyć ucznia pisania według kompozycji trójdzielnej- stosowanie wzorów) Pisanie z pamięci i ze słuchu zdań pojedynczych i złożonych. Pisma użytkowe: zawiadomienie, zaproszenie, życzenia, list motywacyjny i prywatny, życiorys, podanie itp. Adresowanie. Pisanie skrótów i skrótowców. Rozwijanie zdań. Pisownia wyrazów związanych z terminologią różnych zawodów. III Nauka o języku. Składnia. Fleksja Budowa zdania. Rodzaje zdań ze względu na rodzaj wypowiedzi. Zdania pojedyncze i złożone. Podmiot i orzeczenie. Wyróżnienie w zdaniach części mowy: rzeczowników, czasowników, przymiotników, przyimków, spójników i zaimków osobowych. Odmiana przez przypadki praktyczne zastosowanie Wyrazy podstawowe i pochodne. Rodzina wyrazów. Wyrazy wieloznaczeniowe. Związki frazeologiczne. Ortografia i interpunkcja. Pisownia wyrazów z ó, rz, ż, ch, h wymiennymi i niewymiennymi. Pisownia ó w zakończeniach -ów, -ówka, -ówna. Pisownia u w zakończeniach -un, -unek, -utka, -usia, -uje. Pisownia -ę, -em, -ą, -om w końcówkach fleksyjnych wyrazów. Pisownia „nie” z różnymi częściami mowy. Stosowanie wielkich liter. Pisownia skrótów i skrótowców. Pisownia różnych form liczebników. Pisownia przymiotników w stopniu wyższym i najwyższym. PROCEDURY OSIĄGNIĘCIA CELÓW I ICH EWALUACJA. Największym sukcesem uczniów po zakończeniu zajęć korekcyjno – wyrównawczych powinno być usprawnienie funkcji psychomotorycznych oraz opanowanie umiejętności z języka polskiego w stopniu umożliwiającym dalsze kształcenie zawodowe. Dokumentacja służąca obserwowaniu i diagnozowaniu postępów ucznia: Diagnoza wstępna, diagnoza bieżąca. Dokumentacja prac ucznia. Sprawdzian, który jest informacją o postępach ucznia lub ich braku. Ocena ucznia odbywa się dwa razy w roku i jest wskazówką do dalszej pracy z dzieckiem. Opracowała: mgr Małgorzata Szwalec Nauczyciel j. polskiego w ZZS w Stargardzie Pobierz cały materiał (razem z grami i zabawami na zajęcia)