Znajdzie w niej modlitwy z kolorowymi rysunkami, które pomogą mu dobrze przeżywać spotkania z kolegami i koleżankami, ale przede wszystkim z Bogiem. Zamieszczono tu nie tylko specjalnie przygotowane teksty, którymi można na przykład zaczynać i kończyć katechezę, ale też te klasyczne, takie jak „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo Dziękujemy Ci za skupienie na tej katechezie i wiele nowych rzeczy, ktòre mogliśmy się nauczyć. Prosimy Cię o dary na reszte tego dnia. Prosimy Cię o zdrowie dla naszych bliskich rodzicòw, nauczycielòw i dla nas uczniòw klasy ( klasa). Prosimy Cię ròwnież o dobre oceny. I o dobre relacje miedzy nami. Licze na NAJ 11 pomysłów na zakończenie lekcji: 1. Podsumowanie w 20 słowach. Nauczyciel prosi, aby uczniowie napisali podsumowanie zawierające co najmniej 20 słów, Dodatkowo może polecić, aby było to takie podsumowanie, aby mógł je zrozumieć uczeń uczęszczający do klasy niższej. Zapisy może zebrać nauczyciel i wykorzystać, aby oże, wspieraj tych, którzy mieszkają na licznych wyspach Oceanii. Niech wszyscy jej mieszkańcy usłyszą Radosną Nowinę o zbawieniu i zmartwychwstaniu. Śpiew: Zostań tu i ze mną się módl oże, wspieraj ludy Azji, a szczególnie wspólnotę Kościoła. Niech każdego dnia staje się zaczynem prawdy dla innych wierzeń i religii. Dzieci boją się lekcji religii. "Straszyła dzieci w przedszkolu szatanem". Joanna Biszewska 29.10.2021 10:14. Siódmoklasiści usłyszeli na religii, że zwierzęta nie czują i są jak rośliny, a chłopiec, któremu umarł tata, dowiedział się od katechetki, że tata nie poszedł do nieba, bo mógł być grzeszny. Pedagog: - Treści -Jaka modlitwa odmawiana jest podczas nabożeństwa majowego? Maryja jest Mamą Jezusa oraz wszystkich ludzi. Możemy do Niej zwracać się o pomoc. Dlatego należy się Jej szczególna cześć. W maju, na nabożeństwach, wychwalamy Maryję odmawiając Litanię Loretańską, jednocześnie prosimy o wstawiennictwo za nami do Boga. 2. Ocena z religii (etyki) nie ma wpływu na promowanie ucznia do następnej klasy. 3. Ocena z religii (etyki) jest wystawiana według skali ocen przyjętej w danej klasie. 4. Uczniowie korzystający z nauki religii lub etyki organizowanej przez organy prowadzące szkoły zgodnie z § 2 ust. 2-4 i § 3 ust. 2 otrzymują ocenę z religii (etyki) na Modlitwa na zakończenie lekcji Panie Jezu, dziękujemy za Twoje wielkie miłosierdzie. Daj nam Twej łaski, abyśmy żyli zawsze pełni wiary w Twą miłość wobec nas i nie daj nam odpaść od Ciebie. Amen. III Zakończenie lekcji 1. Zakończenie 3. Modlitwa. zgromadzonych wiadomości o miastach i postaciach związanych z II podróżą Ap. Pawła podanych przez nauczyciela. 1. Wprowadzenie do tematu lekcji, przypomnienie terminu misja, określenie czasu trwania podróży. 2. Nauczyciel rozdaje grupom fragmenty z Pisma Świętego- Dz.Ap. 16- 18 Jak wypisać dziecko z religii w szkole —podsumowanie. Religia w szkole jest dobrowolna, więc można z niej zrezygnować, nie ponosząc z tego tytułu żadnych konsekwencji. Co ważne, zwolnienie dziecka z lekcji religii należy zgłosić jak najwcześniej, aby katecheta nie wpisywał uczniowi nieobecności. Najlepiej złożyć pisemne 29zZKbr. mgr Aleksandra Brahlich KONSPEKTkatechezy w klasie IV bTEMAT LEKCJI: Miłosierdzie Boga i miłosierdzie człowiekaCzas trwania: 45 minutCEL GŁÓWNY:Odkrycie Bożego Miłosierdzia jako największego daru Boga dla człowiekaUświadomienie sobie konieczności bycia miłosiernym wobec innych ludziCELE OPERACYJNE:WIADOMOŚCIuczeń:wie, co to jest miłosierdziewie, że miłosierdzie jest największym przymiotem Bogazna formy kultu Bożego Miłosierdzia (obraz Jezusa Miłosiernego, celebrowanie Święta Miłosierdzia Bożego, odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego oraz przeżywanie „Godziny Miłosierdzia”zna główne postacie związane z kultem Miłosierdzia Bożegowie, że Bóg oczekuje od nas okazywania miłosierdzia ludziom potrzebującymUMIEJĘTNOŚCIuczeń:potrafi wymienić skojarzenia związane ze słowem miłosierdziepotrafi odmawiać Koronkę do Bożego Miłosierdziazna uczynki miłosierdzia względem duszy i ciałauczeń umie wskazać miejsca związane z kultem Miłosierdzia BożegoPOSTAWYuczeń: uwielbia Boga za Jego miłosierdzieucieka się do Bożego miłosierdzia, modli się o miłosierdziepragnie praktykować różne formy kultu Miłosierdzia Bożegookazuje miłosierdzie innymprzyjmuje łaskę miłosierdzia Bożego w sakramencie pokuty i pojednania oraz EucharystiiFORMY PRACY:grupowaindywidualnaMETODY PRACY:metody oglądowe (obserwacja, pokaz, analiza tekstu)metody werbalne (rozmowa kierowana, pogadanka, burza mózgów)metody praktycznego działania (wyszukiwanie rekwizytów, dopasowywanie tekstu)metody multimedialne (piosenki, zdjęcia, zadania online)ŚRODKI DYDAKTYCZNE:rekwizyty związane z kultem Bożego Miłosierdzia (Obraz Jezusa Miłosiernego, zegar, różaniec, kalendarz)komputer (piosenki, prezentacje)kartki z tekstami o Bożym Miłosierdziulupy, lusterkakolorowe kartki ze skojarzeniami z pojęciem miłosierdziaPRZEBIEG KATECHEZY:CZYNNOŚCI WSTĘPNE:I. Powitanie uczniówII. Modlitwa na rozpoczęcie lekcji religiiIII. Przypomnienie podstawowych zasad obowiązujących podczas lekcji religiiIV. Przedstawienie tematu i celów lekcji V. Podział uczniów na grupyWPROWADZENIE DO WŁAŚCIWEGO TEMATU KATECHEZY:Prezentacja teledysku i wspólny śpiew hymnu zeszłorocznych Światowych Dni Młodzieży „Błogosławieni miłosierni” - prośba o zwrócenie uwagi na jak najwięcej szczegółów tego teledyskuZwrócenie się do uczniów z prośbą o znalezienie skojarzeń do słowa MIŁOSIERDZIE (uczniowie podają swoje propozycje, a następnie uzupełniają o przygotowane wcześniej hasła i zawieszają je na tablicy)Uświadomienie uczniom, że miłosierdzie dotyczy zarówno Pana Boga jaki i człowiekaROZWINIĘCIE:Poinformowanie uczniów, że na dzisiejszej lekcji nasz tegoroczny przyjaciel i przewodnik Wszędek zabierze nas do miejsca znanego na całym świecie, które związane jest z Bożym Miłosierdziem – pokazanie zdjęcia i wyjaśnienie, że jest to Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach (najpierw uczniowie sami próbują rozpoznać miejsce, które jest przedstawione na zdjęciu)Zaprezentowanie zdjęć osób związanych z tym szczególnym miejscem: s. Faustyny Kowalskiej i św. Jana Pawła II (tym razem także uczniowie próbują rozpoznać przedstawione postaci)Przekazanie prawdy, że największym przymiotem (cechą ) Boga jest MIŁOSIERDZIE i że Jezus także w naszych czasach chce nam przypomnieć, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie. Wybrał do tego zadania św. Faustynę Kowalską, polską zakonnicę i powierzył jej misję głoszenia Bożego miłosierdzia. Zaproszenie do zabawy w podchody – zadanie nr 1 (jeden uczeń z grupy wychodzi z klasy, w tym czasie katecheta wskazuje miejsce, gdzie został ukryty dany rekwizyt związany z kultem Bożego Miłosierdzia. Po wejściu ucznia do klasy, jego koledzy i koleżanki z grupy, udzielają mu wskazówek, mówią, gdzie ma iść, próbują doprowadzić go do miejsca ukrycia rekwizytu. Kolejno to zadanie wykonują poszczególne grupy. Za każdym razem szukając innego rekwizytu: obrazu Bożego Miłosierdzia, różańca, zegara z ustawioną godziną Kalendarza, z zaznaczonym Świętem Bożego Miłosierdzia)Piosenka „Twe miłosierdzie niech spływa na mnie”Zaproszenie do wykonania zadania nr 2 (każda grupa otrzymuje tekst zapisany bardzo małym drukiem, który ma odczytać za pomocą lupy lub tekst zapisany od tyłu, który ma odczytać za pomocą lusterka i dopasować do rekwizytu, do którego ten opis pasuje)Nauka „Koronki do Bożego Miłosierdzia” przy użyciu dużego różańca (wybrani uczniowie z konkretnymi modlitwami tej koronki ustawiają się przy poszczególnych koralikach, na których się je odmawia, a następnie inni sprawdzają, czy zapamiętali, jak odmawia się tę modlitwę)Uświadomienie uczniom, że Pan Bóg oczekuje również od nas, abyśmy byli miłosierni wobec innych. Przypomnienie słów Jezusa „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Umieszczenie na tablicy następujących symboli: ręce, nogi, usta, ucho, oczy, serce i zwrócenie się do uczniów z prośbą, aby podali przykłady, w jaki sposób można okazywać miłosierdzie posługując się tymi częściami uczniów, że w Katechizmie Kościoła Katolickiego mamy podane konkretne uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała. Zaproszenie do zadania online, które polega na przyporządkowaniu konkretnego uczynku do danej I ZAKOŃCZENIE:Podsumowanie i powtórzenie treści katechezy w formie gry online lub uzupełniania luk w tekście o miłosierdziuModlitwa na zakończenie katechezy: uwielbienie Bożego Miłosierdzia piosenką „Wielbimy Cię, błogosławimy Cię” (wspomaganie komunikacji werbalnej przez komunikację niewerbalną – klaskanie, podskoki, pokazywanie)Załącznik do zadania 2:„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” „Przez nią uprosisz wszystko, jeżeli to, o co prosisz, będzie zgodne z wolą moją” (Dz. 1731). „Kapłani będą podawać [koronkę do odmawiania] grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku...” „Pragnę, aby święto Miłosierdzia Bożego było uroczystością obchodzoną w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Która dusza w tym dniu przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar”."O trzeciej godzinie błagaj mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w mojej męce, szczególnie w moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. Pozwolę ci wniknąć w mój śmiertelny smutek; w tej godzinie nieodmówię duszy niczego, która mnie prosi przez Mękę Moją..." Temat katechezy: Jezus i historia Klasa 7 Szkoły Podstawowej Program AZ-3-02/13 1. Cele katechetyczne: a) Uczeń wie, że Jezus Chrystus jest postacią historyczną. b) Uczeń potrafi wymienić niechrześcijańskie źródła historyczne, mówiące o Jezusie z Nazaretu. c) Uczeń chce poznawać życie i nauczanie Jezusa. 2. Słowa kluczowe: Historyczność Jezusa, Korneliusz Tacyt, Swetoniusz, Pliniusz Młodszy, Lukian z Samosaty, Bara Mar Serapion, 3. Metody: a) burza mózgów b) rozmowa kierowana c) praca w grupach 4. Literatura: Dzidek T., Kamykowski Ł., Kubiś A., Teologia fundamentalna, Kraków 1999, Läpple A., Od egzegezy do katechezy. Nowy Testament, Warszawa 1986, ss. 57-68 McDowell J., Przewodnik Apologetyczny, Warszawa 2002 5. Plan Katechetyczny WSTĘP (8 minut) - Modlitwa: „Ojcze! dziękujemy Ci, że objawiłeś nam siebie przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa, wylej na nas Ducha Świętego! (Ojcze nasz...) - Sprawdzenie obecności - Przypomnienie wiadomości z poprzedniej lekcji Warto przypomnieć tutaj wiadomości na temat chrześcijańskich źródeł mówiących o Jezusie tj. o Ewangeliach:Św. Mateusz był z zawodu celnikiem, swoją Ewangelię adresował do Żydów. Grecka wersja Ewangelii wg św. Mateusza powstała ok. 70-80 roku. Jego symbolem jest człowiek Marek pisał swoją Ewangelię ok 67 - 70 r. w Rzymie i adresował przede wszystkim do Rzymian. Jego symbolem jest lew. Ewangelia wg św. Marka jest zapisem nauczania św. Piotra, dla którego Marek był tłumaczem i Łukasz z zawodu był lekarzem. Napisał swoją Ewangelię w latach 80-tych pierwszego wieku i adresował ją do chrześcijan pogańskiego pochodzenia. Jego symbolem jest wół. Św. Jan napisał swoją Ewangelię w Efezie ok. 90 r. był umiłowanym uczniem symbolem jest (32 min.)Burza mózgów 5 minut)Nauczyciel zadaje klasie pytanie: W jaki sposób poznajemy historię? Skąd czerpiemy widzę o przeszłych wydarzeniach? Następnie prosimy uczniów o próbę definicji słowa „historia” i wymienienie różnych rodzajów źródeł do zeszytu (5 min.)„Historia to nauka o przeszłości oparta na źródłach (świadectwach). Wydarzenia historyczne poznajemy na podstawie źródeł pisanych, mówionych i rzeczowych (np. wykopaliska)O Jezusie Chrystusie mówią źródła: - chrześcijańskie (Nowy Testament i pisma ojców apostolskich), - źródła żydowskie (Józef Flawiusz, „Dawne Dzieje Izraela” oraz Talmud – dzieło uczonych żydowskich) - źródła pogańskie (rzymskie, greckie, syryjskie)”Praca w grupach (8 min.)Nauczyciel dzieli klasę na 5 grup. Każdej z nich przydziela kartkę z krótkim tekstem źródłowym i objaśnieniami (zob. materiały pomocnicze). Zadaniem grupy jest: dokładne przeczytanie tekstu, określenie autora i tytułu dzieła, wyszukanie konkretnej informacji o Jezusie Chrystusie i chrześcijanach (Kim jest wg autora tekstu jest Jezus? Czego się dowiadujemy? Czy tekst nawiązuje do jakiegoś wydarzenia?).Prezentacja efektów pracy w grupach (14 minut)- Grupy krótko przekazują to, czego dowiedziały się z tekstu, a następnie każda z dyktuje całej klasie (lub zapisuje na tablicy) autora i tytuł poszczególnego dzieła. Wraz z pomocą nauczyciela mogą także sprecyzować konkretną informację której dostarczył tekst notatka może wyglądać tak:„Swetoniusz , rzymski historyk w „Żywotach Cezarów” potwierdza obecność chrześcijan w Rzymie ok. 49 r. oraz ich prześladowanie za czasów Cesarza Nerona (ok. 64 r.) Korneliusz Tacyt, rzymski historyk, pisze w "Rocznikach", że Chrystus żył w Palestynie i został skazany na ukrzyżowanie przez prokuratora Poncjusza Piłata. Piliniusz Młodszy, rzymski gubernator, w Liście do Cesarza Trajana napisanym ok. 110 r. wspomina, że chrześcijanie czcili Chrystusa jako Boga. Lukian z Samosaty, grecki satyryk z połowy II wieku , nazywa Chrystusa ukrzyżowanym mędrcem w dziele „O zgonie Peregrinosa”.Mara bar Serapion w liście do syna napisanym ok. 73 r. nazywa Jezusa "mądrym królem". Porównuje go do greckich filozofów”. ZAKOŃCZENIE (5 minut) - Podsumowanie:Proszę zauważyć ciekawą rzecz! Nawet gdybyśmy jako sceptycy całkowicie odrzucili Ewangelię, a opierali się jedynie na źródłach niechrześcijańskich które były w większości obojętne lub wrogie wobec uczniów Jezusa, to i tak, na podstawie tych dokumentów możemy stwierdzić, że:A. Jezus istniał naprawdę, był żydowskim nauczycielem i miał uczniów. B. Został skazany przez prokuratora Poncjusza Piłata na śmierć przez ukrzyżowanie w Jego uczniowie, mimo tej haniebnej śmierci Mistrza, głosili, że jest On zmartwychwstałym Mesjaszem. D. W 49 r. chrześcijanie byli już obecni w Ok. 64 r. chrześcijanie byli prześladowani przez cesarza Nerona. F. Uczniowie Jezusa wierzyli w życie wieczne, nazywali siebie braćmi i przyjmowali wysokie standardy etyczne. Czcili Chrystusa jako Boga. - Modlitwa na zakończenie:„Panie dziękujemy Ci za to, że objawiłeś się w historii i dałeś nam się poznać przez życie i naukę Twojego syna Jezusa Chrystusa” (Chwała Ojcu).6. Materiały pomocnicze: teksty źródłowe z komentarzem do pracy w grupach: Grupa IKORNELIUSZ TACYTKorneliusz Tacyt (ok. 55-120 po Chr.), jeden z najwybitniejszych historyków starożytnego Rzymu, napisał „Roczniki” w których opisał historię od śmierci Augusta w 14 r. do śmierci Nerona w 68 r. Drugie jego dzieło, „Dzieje” jest zapisem historii od śmierci Nerona w 68 r. do śmierci Domicjana w 96 r. Opisując panowanie cesarza Nerona, wspomina o rozpowszechnionej w Rzymie hańbiącej pogłosce, że pożar miasta został spowodowany przez władcę celowo. Aby usunąć podejrzenia - jak pisze Tacyt - "podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych, których znienawidzono dla ich sromot, a których gmin chrześcijanami nazywał. Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata; a przytłumiony na razie zgubny. zabobon znów wybuchnął, nie tylko w Judei gdzie się to zło wylęgło, lecz także w stolicy (Roczniki XV, 44). Nauka i obrzędy chrześcijan były niezrozumiałe dla Rzymian. Chrześcijanie rezygnowali z kultu bogów rzymskich oraz nie chcieli oddawać cezarowi boskiej czci. Dlatego traktowano ich jako zdrajców. Rzymianie nie rozumieli też, dlaczego chrześcijanie nie aprobują rzymskich rozrywek takich jak walki gladiatorów na śmierć i życie. Grupa IISWETONIUSZSwetoniusz był rzymskim historykiem, urzędnikiem na dworze cesarza Hadriana i kronikarzem domu cesarskiego . Napisał dzieło "Żywoty cezarów". W Żywocie Klaudiusza (XXV,4) wspomina: "Żydów wypędził z Rzymu, bo bezustannie wichrzyli, podżegani przez jakiegoś Chrestosa". Słowo Chrestos jest niewątpliwie odpowiednikiem tytułu Christos. Ówcześnie w języku samogłoski "i" oraz "e" wymawiano naprzemiennie (zjawisko itacyzmu). Św. Łukasz opisuje także w Dziejach Apostolskich, że Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów, w tym Pryscyllę i Akwilę, małżeństwo chrześcijan zaprzyjaźnionych ze św. Pawłem z Tarsu (zob. Dzieje Apostolskie 18,2). Owo wysiedlenie odbywało się w 49 r. Swetoniusz wspomina także o pożarze jaki zniszczył Rzym w 64 r.: "ukarano torturami chrześcijan, wyznawców nowego i zbrodniczego zabobonu" (Żywoty cezarów). Apostołowie pierwotnie głosili Słowo Boże w żydowskich synagogach w różnych miastach rozsianych po Cesarstwie Rzymskim, a dopiero później wśród Greków i Rzymian. Burzliwe spory (a nawet zamieszki) wśród Żydów o to czy Jezus jest Mesjaszem zwróciły uwagę władz politycznych. Chrześcijanie mówiący o królowaniu Chrystusa, wzbudzili wśród Rzymian obawy, że jakiś rebeliant przygotowuje spisek przeciwko władzy. Cesarz Klaudiusz chciał najwyraźniej pozbyć się problemu więc wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Grupa III PILINIUSZ MŁODSZYPiliniusz Młodszy, gubernator w Bitynii (Azja Mniejsza) ok. 110 r. zwrócił się w liście do cesarza Trajana, aby zasięgnąć rady w sprawie chrześcijan. Próbował zmuszać ich aby złorzeczyli Chrystusowi i pokłonili się przed posągiem Trajana. Skazywał na śmierć tak wielu chrześcijan - mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewczyn, że z czasem zaczął zastanawiać się czy powinien skazywać wszystkich, czy tylko niektórych. Pisał że: "mieli zwyczaj w określonym dniu o świcie zbierać się i śpiewać na przemian pieśni ku czci Chrystusa jako Boga, i że związali się przysięgą dotyczącą nie jakichś występków, lecz że nie będą popełniać kradzieży, rozbojów, cudzołóstwa, że nie będą składać fałszywej przysięgi ani zapierać się wobec żądających zwrotu powierzonej im własności". Znaczące jest, że według relacji Pliniusza, chrześcijanie czcili "Chrystusa jako boga", a nie "swojego boga Chrystusa". Ten drobny szczegół świadczy, że chodzi tu o człowieka, postać IV LUKIAN Z SAMOSATY Lukian z Samosaty, grecki satyryk z połowy II w. opisuje chrześcijan z dużą rezerwą, wręcz drwiną i wspomina o Chrystusie jako o ukrzyżowanym mędrcu, który wprowadził nowe prawa: "Do dziś czczą jak wiadomo tamtego wielkiego Człowieka, ukrzyżowanego w Palestynie za to, że wprowadził między ludzi te nowe obrzędy. [...] Żywią bowiem ci nieszczęśliwi przekonanie, że po wsze czasy będą nieśmiertelni i że ich życie trwać będzie na wieki. Dlatego też lekceważą śmierć i wielu z nich dobrowolnie się na nią wydaje. Nadto pierwszy prawodawca wzbudził w nich przekonanie, że wszyscy nawzajem są braćmi, z chwilą gdy sie nawrócą, wyprą bogów helleńskich, uczczą tego ukrzyżowanego mędrca i będą pędzić życie wedle jego praw. Do wszystkiego więc odnoszą się z równym lekceważeniem i wszystko uważają za wspólne dobro". (Lukian z Samosaty, „O zgonie Peregrinosa”). Chrześcijanie byli prześladowani za wiarę. Rzymianie zwrócili uwagę, że wielu z nich odznacza się ogromną odwagą i wolą raczej wybrać śmierć niż wyprzeć się wiary w Chrystusa. Grupa V MARA BAR SERAPIONMara Bar-Serapion, Syryjczyk, zwolennik filozofii stoickiej, przebywając w więzieniu, ok. roku 73. napisał list do syna, w którym zachęca go do zdobywania mądrości i nazywa Jezusa mądrym królem. Porównuje on Jezusa do greckich filozofów, którzy zostali odrzuceni przez ludzi. Następujące po ich śmierci klęski, interpretował jako karę za zamordowanie dobrych i sprawiedliwych mędrców. Fakt, że Żydzi przegrali wojnę z Rzymianami interpretuje jako karę za ukrzyżowanie Jezusa. Pisał: "Jaką korzyść odnieśli Ateńczycy z wydania Sokratesa na śmierć? Przyszedł na nich głód i zaraza jako pomsta za ich zbrodnię. Jaką korzyść wynieśli mieszkańcy Samos ze spalenia Pitagorasa? W jednej chwili kraj ich został zasypany piaskiem. Jaką korzyść osiągnęli Żydzi, że skazali swego mądrego króla? Przecież wkrótce potem znikło ich królestwo. Sprawiedliwie Bóg pomścił tych trzech mędrców. Ateńczycy poginęli z głodu, tych z Samos pochłonęło morze, Żydzi - zrujnowani i wypędzeni ze swojego kraju - żyją w całkowitym rozproszeniu. Lecz Sokrates nie umarł całkowicie - żył nadal w naukach Platona.; Pitagoras nie umarł całkowicie - żył nadal w posągu Hery. Nie umarł także całkowicie mądry król - żył nadal w swojej nauce". Autor tych słów, z pewnością nie był chrześcijaninem, w innym miejscu daje też wyraz swoim poglądom politeistycznym, jednak potwierdza istnienie Jezusa. W Syrii żyło wielu chrześcijan, stąd autor z pewnością słyszał od nich o mądrości Jezusa i jego królowaniu, dlatego nazywa Go "mądrym królem". Modlitwa różańcowa Poprawne odmawianie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie. Dzięki temu odmawianie różańca jest tak wspaniałym przeżyciem duchowym. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryji. Wyróżniamy 20 tajemnic różańca, które dodatkowo podzielone są na 4 grupy: Tajemnice Radosne, Tajemnice Światła, Tajemnice Bolesne i Tajemnice Chwalebne. Tajemnice powinno się odmawiać następująco: poniedziałek (tajemnice radosne), wtorek (tajemnice bolesne), środa (tajemnice chwalebne), czwartek (tajemnice światła), piątek (tajemnice bolesne), sobota (tajemnice radosne) i niedziela (tajemnice chwalebne). Modlitwa Różańcowa stanowi swego rodzaju streszczenie Ewangelii i składa się z czterech tajemnic opisujących wydarzenia z życia Jezusa i Maryi. Tajemnice radosne Tajemnice światła Tajemnice bolesne Tajemnice chwalebne Przyjmuje się, że jedna część Różańca czyli jedna tajemnica powinna być odmawiana w danym dniu. Tak więc nie jest konieczne odmawianie Pełnej Modlitwy w ciągu jednego dnia, czy za jednym razem. Wystarczy odmówić jedną część czyli jeden "sznur" różańca. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby raz dziennie odmówić Pełną Modlitwę Różańcową. Jeśli jednak chcesz odmówić jeden sznur różańca w ciągu dnia, to postaraj się stosować zasadę: Tajemnice Radosne - Poniedziałek i Sobota Tajemnice Światła – Czwartek Tajemnice Bolesne - Wtorek i Piątek Tajemnice Chwalebne - Środa i Niedziela Tajemnice Różańca ... Każda z czterech części Pełnej Modlitwy Różańcowej składa się z 5 Tajemnic : Tajemnica Radosna Poniedziałek i Sobota Zwiastowanie Maryi, iż jest matką Syna Bożego. Nawiedzenie świętej Elżbiety. Narodzenie Pana Jezusa. Ofiarowanie Jezusa w świątyni. Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w świątyni. Tajemnica Światła Czwartek Chrzest Pana Jezusa w Jordanie. Objawienie Siebie na weselu w Kanie. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia. Przemienienie na górze Tabor. Ustanowienie Eucharystii. Tajemnica Bolesna Wtorek i Piątek Modlitwa Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym (Ogrójcu). Biczowanie Pana Jezusa. Ukoronowanie koroną z cierni. Dźwiganie krzyża przez Pana Jezusa. Śmierć na krzyżu. Tajemnica Chwalebna Środa i Niedziela Zmartwychwstanie Pana Jezusa. Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Zesłanie Ducha Świętego. Wniebowzięcie Maryi. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi. Każda z 5 tajemnic w danej części odpowiada jednej dziesiątce Różańca. Dziesiątka Różańca - 10 razy Zdrowaś Maryjo ... Tajemnice Różańcowe (najnowszy układ zalecany przez Jana Pawła II) Jak odmawiać Różaniec ? Wybierz, którą tajemnicę Różańca pragniesz odmówić (Radosną, Światła, Bolesną, Chwalebną), pamiętaj o odpowiednim dniu tygodnia. My dla przykładu wybierzemy Tajemnicę Radosną. Zanim zaczniesz postaraj się wyciszyć i skupić ! Początek Przeżegnaj się:wykonaj znak krzyża na piersi i powiedz: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego - Amen. Na krzyżyku 1. Wierzę w Boga:Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana Naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen. Na paciorku (większym) 2. Ojcze nasz:Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszeni, ale nas zbaw ode Złego. Amen. Na kolejnych trzech paciorkach (mniejsze) 3. Zdrowaś Maryjo(na każdym małym paciorku): (1x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. (2x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. (3x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Przed dużym paciorkiem 4. Chwała Ojcu:Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Teraz możemy rozpocząć odmawianie kolejnych dziesiątek Różańca oraz rozważać jego tajemnice. Tajemnica 1 "Zwiastowanie Maryi, iż jest matką Syna Bożego" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 2 "Nawiedzenie świętej Elżbiety" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 3 "Narodzenie Pana Jezusa" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 4 "Ofiarowanie Jezusa w świątyni" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 5 "Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w świątyni" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Na zakończenie Odmawiamy Pod Twoją obronę: Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas Oddawaj. Przeżegnaj się:wykonaj znak krzyża na piersi i powiedz: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego - Amen. Droga Krzyżowa dla dzieci STACJA I - Jezus na śmierć skazany Jezus stanął przed sędziami. Różne były o Nim zdania, osądy. Sędziowie nie dostrzegali lub nie chcieli dostrzec prawdy o Zbawicielu. W szkole, i na podwórku spotykamy się z różnymi kolegami i koleżankami. Jak się do nich odnoszę? Czy nie osądzam zbyt szybko? Czy nie oskarżam lub skarżę na innych? Czy za wspólnie popełnione zło, rozbitą szybę, podeptane kwiaty - umiem wziąć winę również na siebie? Pomóż nam, Jezu, w świetle Twego krzyża dostrzec prawdę o sobie o innych. STACJA II - Jezus bierze krzyż na swoje ramiona Jezus bierze krzyż dobrowolnie, z miłością, bo wiedział, że ten krzyż przyniesie dobro ludziom. Dzieci też mają swoje krzyże, choć czasem dorosłym wydają się one bardzo małe i nic nie znaczące. Naszym krzyżem może być nauka, sprostanie wymaganiom naszych rodziców i nauczycieli, nawet czasem może być nim wyprowadzenie własnego psa. Panie Jezu! Pomóż nam w podejmowaniu krzyża naszych codziennych obowiązków. Pomóż nam dostrzegać wartość krzyża i nie pozwól, by inni dźwigali go za nas. STACJA III - Jezus pierwszy raz upada. Upadłeś Panie, pod ciężarem krzyża. Byłeś fizycznie słaby i wyczerpany, a krzyż był ciężki. Twój upadek fizyczny jest symbolem naszych upadków w grzech. Choć są one małe, są początkiem tych wielkich grzechów, które możemy popełniać jako dorośli. Czy jednak rzeczywiście jako dzieci popełniamy tylko lekkie grzechy? A opuszczanie niedzielnej Mszy świętej? Panie Jezu, pomóż nam właściwie rozeznać i ocenić zło, byśmy czyniąc codzienny rachunek sumienia wiedzieli, że nie należy lekceważyć żadnego grzechu. STACJA IV. - Jezus spotyka Matkę swoją. Obecność Twojej Matki na drodze krzyżowej była dla Ciebie, Panie wsparciem, otuchą, radością. Umierając zostawiłeś nam Maryję za naszą Matkę. Czy potrafimy to wykorzystać? Jak często prosimy Ją o opiekę i pomoc w chwilach trudnych, tak jak do naszych ziemskich mam biegniemy, gdy dzieje nam się krzywda, jest nam smutno i źle. Panie Jezu - naucz nas kochać nasze mamy, tak jak Ty kochałeś swoją. STACJA V. - Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi Szymona z Cyreny przymuszono, a może zachęcono, by pomógł dźwigać krzyż. Miał tyle obowiązków, miał tyle pracy, nie miał czasu..., ale ostatecznie znalazł czas i siły, aby iść z Tobą, niosąc Twój krzyż. Czasem moglibyśmy pomóc kolegom w odrabianiu lekcji, przynieść zakupy chorej sąsiadce, ale traktujemy naszą zabawę, obejrzenie filmu, odpoczynek za coś ważniejszego. Panie Jezu! Naucz nas, byśmy dźwigając swój krzyż codziennych obowiązków, umieli pomóc innym w dźwiganiu ich krzyża. STACJA VI - Weronika ociera twarz Jezusowi. Weroniki nikt nie zmuszał, nikt nie zachęcał. Znalazła w sobie tyle mocy i odwagi, aby przedrzeć się przez tłum ludzi i ulżyć Twojej zmęczonej twarzy. Czy mamy odwagę podziękować tym wszystkim, którzy zajmują się naszym wychowaniem? Nauczycielowi w szkole - za przeprowadzoną lekcję, Panie sprzątaczce - za czystość w sali i na korytarzu. Siostrze i księdzu za zwróconą uwagę, przypomnienie o modlitwie. Rodzicom - za wszystko , co dla nas czynią. Panie Jezu! Naucz nas wdzięczności wszystkim za wszystko. Naucz nas przepraszać za kaprysy grymasy. STACJA VII. - Jezus po raz drugi upada pod krzyżem. Twój drugi upadek był trudniejszy i boleśniejszy. Powstałeś z miłością, aby iść dalej. Tak często powtarzamy te same grzechy. Czy zawsze jesteśmy przygotowani przystępując do sakramentu pokuty? Czy staramy się o większą miłość do Ciebie, by z niej wypływał szczery żal? Panie Jezu! Dziękujemy Ci za każdą spowiedź; pomóż nam wytrwać w łasce uświęcającej jak najdłużej. STACJA VIII. - Jezus pociesza płaczące niewiasty Do płaczących niewiast jerozolimskich powiedziałeś: "Nie płaczcie nade mną, lecz nad waszymi dziećmi". Zastanówmy się, czy nie jesteśmy powodem płaczu tych, którzy się z nami spotykają? Czy koledzy i koleżanki chętnie się z nami bawią? A łzy w oczach rodziców i nauczycieli, czy nie pojawiły się z naszego powodu? Panie Jezu! Pomóż nam nieść radość tam, gdzie panuje smutek, przebaczenie tam, gdzie panuje krzywda. STACJA IX. - Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem Twój trzeci upadek pod krzyżem jest symbolem grzechów ciągle się powtarzających, z których nie chcemy się poprawić. Zapytajmy się, czy umiemy zrezygnować z ulubionego programu telewizyjnego? Na co więcej poświęcam czasu - na odrabianie lekcji, pomoc w domu czy na gry komputerowe? Czy umiem, jak święci powiedzieć, że "do wyższych rzeczy jestem stworzony"? Panie Jezu! Pomóż nam wybierać prawdziwe wartości. Za brak poprawy - przepraszamy. STACJA X. - Jezus z szat obnażony Stałeś Panie, wobec tłumu odarty z szat. Nie poszanowano Twojej godności Boga - Człowieka. Mamy przed oczyma wszystkie grzechy przeciw godności ludzkiej, szczególnie grzechy przeciw czystości. W dzisiejszych czasach jesteśmy bardziej narażeni na oglądanie złych filmów, ilustracji, niewłaściwych czasopism. A co z czystością naszych słów? Czy nie wypowiadam, słucham, lub wypisuję na ławce w szkole wyrazy grzeszne, przekleństwa? Panie Jezu! Pomóż nam jak najdłużej zachować czystość i niewinność dziecięcą, daj odwagę byśmy w sprawach trudnych umieli zwracać się do naszych i wychowawców, nie do kolegów i złych czasopism. STACJA XI. - Jezus do krzyża przybity Przybito Twoje ręce i nogi do krzyża. Nie możesz już kłaść Twych rąk na głowy dzieci, nie możesz iść, aby uleczyć chorego. Czy dziękujemy Ci, Panie, za łaskę zdrowia, sprawności, talentów, jakimi nas obdarzyłeś? Czy umiemy akceptować kolegów i koleżanki mniej zdolne, mniej sprawne, nie zawsze miłe dla innych? Czy umiemy akceptować swoje słabości, porażki, a cieszyć się z sukcesów innych? Panie Jezu! Naucz nas dostrzegać w każdym człowieku dobro i piękno. Naucz nas cieszyć się czyjąś radością. STACJA XII. - Jezus umiera na krzyżu. Umierając na krzyżu złożyłeś, Chryste, ofiarę swojemu Ojcu za nasze grzechy. Ofiarę tę powtarzasz w każdej Mszy Świętej. Czy z radością biegnę na spotkanie z Tobą podczas niedzielnej Mszy Świętej? Czy dbam o czystość serca, bym mógł zapraszać Ciebie do niego? Czy moja postawa podczas Mszy Świętej pomaga innym w modlitwie czy przeszkadza? Czy Twoje słowo zapada głęboko w moje serce? Gdzie stoję podczas Mszy Świętej - blisko ołtarza, czy w ciemnym kącie? Panie Jezu! Spraw, byśmy na niedzielną Mszę Świętą nie przychodzili z pustymi rękami i sercem, lecz potrafili ofiarowywać siebie, swoją codzienność, tych, których kochamy i tych , których kochamy ciągle zbyt mało. STACJA XIII. - Jezus z krzyża zdjęty Dobrzy Twoi przyjaciele Józef i Nikodem zdjęli Twoje ciało i godnie pochowali je w grobie. Oni kochali Ciebie i w ten sposób chcieli Ci okazać swoją miłość. Czy umiemy dostrzegać miłość i życzliwość, jaką otrzymujemy od innych? Czy dziękujemy za gesty miłości i życzliwości? Czy potrafimy tym, z którymi się spotykamy okazywać życzliwość i przyjaźń? Czy są to nasze szczere gesty? Panie Jezu! Pomóż nam być prawdziwymi przyjaciółmi dla tych, których znamy. STACJA XIV. - Jezus do grobu złożony. Złożono Twoje ciało w grobie. Było tam przez trzy dni, aby potem powstać i zmartwychwstać. Zmartwychwstanie jest owocem Twojej męki i śmierci. - Prosimy Cię, by nasze życie przyniosło plon stokrotny. - Niech zapadają głęboko w nasze umysły prawdy głoszone przez katechetów, kapłanów i rodziców. - Niech potrafimy układać nasze życie według zasad Dziesięciu Przykazań i Ewangelii, którą przyjmujemy na katechezie. - Niech potrafimy okazywać wdzięczność rodzicom i wychowawcom za ich trud - Niech potrafimy żyć w łasce otrzymanej na chrzcie, w sakramencie pokuty i Eucharystii. MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ Panie, pozwól mi ze spokojem ducha spotkać wszystko, co mi niesie każdy dzień. Pomóż mi poddać się Twojej świętej woli. W każdej chwili dnia ucz mnie i podtrzymuj we wszystkim. Objawiaj swoją wolę dla mnie i dla otaczających mnie ludzi. Jakiekolwiek otrzymałbym dzisiaj wieści, spraw niech je przyjmę ze spokojem i mocnym przekonaniem, że we wszystkim dzieje się Twoja święta wola. Kieruj wszystkimi moimi myślami, słowami, czynami i uczuciami. We wszystkich nieprzewidzianych wypadkach daj, abym pamiętał, że wszystko pochodzi od Ciebie i że Ty jesteś Panem wszystkiego. Naucz mnie rozumieć ludzi i z prostotą postępować z każdym członkiem mojej wspólnoty, nikogo nie zasmucając i nie wnosząc w jego duszę zamętu. Panie, daj mi siłę do znoszenia trudów każdego dnia i do przyjmowania tego, co się wydarzy. Ty sam kieruj moją wolą, przyciągając ją do Siebie, i ucz mnie co dzień, jak mam wierzyć w Ciebie, jak cierpieć i jak przebaczać z miłością Twoją w moim sercu. Panie, wierzę, że zawsze jestem Twój i dziękuję Ci za tę wiarę każdego dnia. MODLITWA UCZNIA Panie Jezu, Ty wiesz, jak ciężką pracą jest nauka, wiesz, jak trudno jest rano wstać i iść do szkoły bez względu na pogodę. I jeszcze trzeba tam uważać i słuchać co mówią nauczyciele. Często też są testy. A jak trzeba pilnować wyobraźni, by nie bujała w obłokach - Ty też to wiesz. A w domu, Panie Jezu, nie jest łatwo zrezygnować z oglądania telewizji i używania komputera. Ale nie chcę, żeby rzeczy mną rządziły. Daj mi siłę, by oprzeć się pokusom i móc spokojnie odrabiać lekcje. Ciężko jest zdobywać wiedzę, ale dzięki Ci, Panie Jezu, za to, że mogę rozwijać umiejętności, które są Twymi darami. Dzięki Ci za moich nauczycieli, za moich kolegów, tych dobrych i tych, którzy są dla mnie mniej mili. Dzięki Ci za trud odrabiania lekcji - miło jest później dostać dobre stopnie. Nauka to mój obowiązek, to moje z Tobą budowanie świata. Proszę Cię, Panie Jezu, o dar mądrości i umiejętności rozwijania zdolności. I nie pozwól mi być obojętnym wobec trudności kolegów i koleżanek. MODLITWA NAUCZYCIELA Nauczycielu Dobry, Obdarz mnie Twym Duchem, Racz wysłuchać prośby: O serce wielkie jak morza otchłanie -proszę Cię Panie! O jednakowe uczniów miłowanie -proszę Cię Panie! O jasne w prawdzie wiedzy podawanie -proszę Cię Panie! O dobre słowo co nigdy nie kłamie -proszę Cię Panie! O uśmiech co rodzi zaufanie -proszę Cię Panie! O cierpliwości anielskiej zesłanie -proszę Cię Panie! Nauczycielu Dobry, Mistrzu mój i Boże, Niech mą pracę z dziećmi Twa łaska wspomoże. Amen. MODLITWA PRZEMĘCZONEGO NAUCZYCIELA Panie, to pora mojej modlitwy. Odmówię ją dziś wieczór przy biurku, pod lampą, obok ostatniego poprawionego wypracowania. Ostatniego na dziś wieczór. Jutro zaczynam od nowa. Już znowu widzę tę moją klasę, czterdzieści szalonych głów, które muszę nauczyć rzeczy tak naprawdę wcale nie prostych... a jeśli nawet! Widzę tego chłopaka, tę czarną owcę, który kolejny raz zapomni odrobić zadania, i będę miał ochotę go spoliczkować. Albo ten... — denerwuje mnie, bo kręci się przez całą lekcję i na pewno wyrzucę go za drzwi. Czy tamten..., który pojmuje wszystko z opóźnieniem, jeśli w ogóle pojmuje cokolwiek. Nawet o tych „dobrych” nie chce mi się myśleć dziś wieczór. Czuję ich tutaj wszystkich, kręcących się, męczących, wymagających, nie pozostawiających mi minuty wytchnienia, niezależnie od tego, czy pracują, czy nic nie robią. Dziś wieczór nie mogę Ci ofiarować, Panie, nic mądrego. Mam tylko napięte nerwy, zły humor, zdarte gardło. I jestem bliski załamania, a nie chcę się z tym pogodzić. Bo jutro będę musiał być gotowy i spokojnie, nie podnosząc głosu, powiedzieć: „Proszę, bądźcie trochę ciszej... Wejdźcie”. Jak co rano od dwudziestu lat. Jutro... O, chciałbym odnaleźć trochę mojego dawnego entuzjazmu, mojej trochę naiwnej dumy z pierwszych lat. Chciałbym, Panie, mieć dla „nich” każdego ranka spokojny głos, ogoloną brodę, wypoczęty umysł. Chciałbym brać ich takimi, jakimi są, takimi, jakim ja sam byłem w ich wieku. Chciałbym dla nich pracować, nie oczekując nic w zamian. Oni nie są po to, żeby przynosić mi satysfakcję. Ciągle o tym zapominam; muszę to jeszcze przemyśleć, bo to ważne. Ale nie dzisiaj wieczorem, Panie. Dziś wieczór muszę się przespać. Dla nich. W INTENCJI NASZEGO KSIĘDZA Panie Jezu, Ty jesteś jedynym i wiecznym kapłanem. Apostołom swoim kazałeś, aby na całym świecie głosili Ewangelię, aby rozgrzeszali, aby składając Ofiarę opowiadali śmierć Twoją, aż przyjdziesz. Dziękuję Ci za naszego kapłana. On mówi tak jak Ty, że my jesteśmy dla niego matką, ojcem, braćmi i siostrami. Wiem, Panie, jak kochasz swoich kapłanów. Niech on będzie kapłanem według Twego Serca. Niech będzie mądry i święty. A za to, że głosi nam Twoją naukę, że w Twoim imieniu nam przebacza, że rozdaje nam Twoje Ciało, przytul go z miłością jak Jana do swego serca. My zaś podtrzymamy w modlitwie jego ręce. ZA KSIĘDZA PROBOSZCZA Boże, dziękuję Ci za naszego księdza proboszcza. Wspieraj go swoimi łaskami, obdarz zdrowiem i spraw, aby za swój trud apostolski doświadczał życzliwości swoich parafian. SAKRAMENT POKUTY (dla dzieci –kl. II) Zdarza się, że zasmucamy Boga - Dobrego Ojca, że nie słuchamy Go i grzeszymy. Pan Bóg nie chce, abyśmy od Niego odeszli. Czeka z utęsknieniem na powrót grzesznika. Jeżeli zawiniłeś, odwracając się od Ojca, możesz do Niego wrócić przez żal za grzechy, postanowienie poprawy, szczerą spowiedź i zadośćuczynienie za swoje grzechy. Bramą powrotu jest Sakrament Pokuty. Modlitwa do Ducha Świętego Przyjdź Duchu Święty. Oświeć mój rozum, bym poznał moje grzechy. Wzbudź w moim sercu żal i spraw, bym szczerze dążył do poprawy. Modlitwa przed spowiedzią Panie Jezu, chcę Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, bym przypomniał sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach, myślach, uczynkach i zaniedbaniach. Amen. RACHUNEK SUMIENIA I według Bożych przykazań Przykazanie pierwsze Czy opuszczałem z lenistwa modlitwy codzienne? Czy podczas modlitwy myślałem umyślnie o innych sprawach? Czy zaniedbywałem naukę religii? Przykazanie drugie Czy wymawiałem imiona święte w żartach lub w złości? Czy kląłem? Czy przysięgałem niepotrzebnie lub fałszywie? Przykazanie trzecie Czy w dniu świętym opuściłem z lenistwa Mszę świętą? Czy spóźniłem się na Mszę świętą? Czy w kościele zachowywałem się źle? Czy pracowałem w dniu świątecznym? Przykazanie czwarte Czy byłem nieposłuszny rodzicom lub przełożonym? Czy zasmucałem ich lub źle im życzyłem? Czy naśmiewałem się z ludzi starszych lub ułomnych? Przykazanie piąte Czy biłem kogoś? Czy przezywałem? Czy źle komuś życzyłem? Czy namawiałem bliźniego do grzechu? Czy dręczyłem zwierzęta? Przykazanie szóste i dziewiąte Czy myślałem chętnie o sprawach nieczystych? Czy przysłuchiwałem się brzydkiej mowie? Czy patrzyłem na nieskromne rzeczy? Czy mówiłem lub myślałem nieskromnie? Czy robiłem coś bezwstydnego sam..., z kimś? Czy pragnąłem coś nieskromnego widzieć..., słyszeć..., czynić? Przykazanie siódme i dziesiąte Czy kradłem: komu i co? Czy zatrzymałem rzeczy pożyczone lub znalezione? Czy psułem rzeczy cudze? Czy oszukiwałem: kogo i w czym? Czy chciałem kraść: komu i co? Przykazanie ósme Czy kłamałem? Czy oczerniałem bliźniego? Czy obmawiałem? Czy posądzałem? RACHUNEK SUMIENIA II Wobec Boga Czy ty kochasz Boga ponad wszystko? Czy pamiętasz, że w Chrzcie świętym stałeś się dzieckiem Boga? Czy wierzysz w to, że Bóg tak cię kocha, jak najlepszy Ojciec? Czy dziękujesz Bogu za wszelkie dobro? Czy modlisz się codziennie rano i wieczorem? Czy myślisz o Bogu na modlitwie? Czy w niedziele i święta chętnie idziesz do kościoła na Mszę świętą? Jak uczestniczysz we Mszy świętej? Jak często przyjmujesz Pana Jezusa w Komunii świętej? Jak wygląda twoje przygotowanie i dziękczynienie po Komunii świętej? Czy imię Boże i Świętych wypowiadasz z szacunkiem? Czy zawsze chodzisz na religię? Jak w niej uczestniczysz? Jak prowadzisz zeszyt? Czy nie wstydzisz się swojej wiary? Czy potrafisz jej bronić? Jak zachowujesz się w niepowodzeniach i cierpieniu? Czy ufasz Bogu? Wobec bliźnich Czy wiesz, że nie żyjesz sam i tylko dla siebie? Czy dziękujesz Bogu za rodziców, rodzinę, wychowawców i kolegów? Czy starasz się zawsze być dla nich dobry? Czy umiesz rodzicom powiedzieć i pokazać to, że ich kochasz? Czy dziękujesz im za ich dobroć? Czy codziennie modlisz się za nich? Czy starasz się o to, by swoim zachowaniem nie sprawiać im przykrości i kłopotów? Czy przy różnych okazjach robisz im jakąś miłą niespodziankę? Czy pozwalasz im odpoczywać po pracy? Czy pomagasz im chętnie? Czy zawsze dobrze o nich mówisz? Czy umiesz być dobry dla rodzeństwa, krewnych? Czy żyjesz z nimi w zgodzie? Czy jesteś Bogu wdzięczny za nich? Czy modlisz się za nich? Czy szanujesz swoich wychowawców, nauczycieli, starszych? Czy umiesz być wdzięczny za dobro, jakie przez nich otrzymujesz? Czy jesteś gotów im pomóc? Czy się z nich nie wyśmiewasz i nie obrażasz ich? Czy jesteś koleżeński? Czy bijesz, przezywasz i dokuczasz kolegom? Czy nie namawiałeś kogoś do grzechu? Czy komuś czegoś nie ukradłeś? Czy oddałeś rzeczy pożyczone lub znalezione? Czy zawsze mówisz prawdę? Czy dotrzymujesz obietnic? Czy stajesz w obronie słabszych? Czy modlisz się za swoją Ojczyznę? Czy umiesz przyznać się do winy? Wobec siebie Czy dbasz o swoje zdrowie? Czy jesz wystarczająco? Czy ze względu na zdrowie uprawiasz sport? Czy umiesz się zachować na drodze i przy przechodzeniu przez jezdnię? Czy nie szkodzisz sobie na zdrowiu poprzez palenie papierosów czy picie alkoholu? Czy złe i nieczyste myśli starasz się zaraz od siebie odrzucić? Czy oglądasz filmy niedozwolone? Czy czytasz dobre książki? Czy nauka jest dla ciebie ważniejsza niż zabawa? Czy umiesz pokonać swoje lenistwo? Czy często szukasz wymówek, żeby czegoś nie zrobić? Czy jesteś uparty? Czy łatwo wpadasz w gniew? Czy potrafisz z czegoś zrezygnować, umartwić się? Czy szanujesz rośliny i zwierzęta? Czy starasz się być coraz lepszym? Jak starasz się poprawić ze swoich grzechów i wad? Żal za grzechy Żałuję, Panie Jezu, że obraziłem Cię moimi grzechami. Chcę Ci powiedzieć, że Cię kocham i chcę być zawsze z Tobą. Ach, żałuję za me złości jedynie dla Twej miłości, Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, do poprawy dążącemu. Panie Jezu, przyjmij mój szczery żal za te winy, które prz